Την
Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου φίλοι, η Εκκλησία μας την έχει αφιερώσει
στην Οσία Μαρία την Αιγυπτία με σκοπό να την προβάλει ως παράδειγμα μετανοίας,
ενώ η μνήμη της τιμάται επίσης την 1η Απριλίου. Η Οσία Μαρία προβάλλεται ως
λαμπρό παράδειγμα μεταστροφής αμαρτωλού ανθρώπου, αφού με την αποφασιστική της
μετάνοια και τον πνευματικό της αγώνα έφθασε σε μεγάλα ύψη αγιότητας.
Προβάλλεται ως πρότυπο στους πιστούς για να καταλάβουν ότι το μεγάλο πρόβλημα
δεν είναι τόσο η αμαρτία, αλλά η εμμονή σε αυτή, η αμετανοησία. Η Οσία Μαρία
έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και ασκούσε
το επαίσχυντο επάγγελμα της πορνείας από τα δώδεκα κιόλας χρόνια της. Ήταν δε
τόσο πωρωμένη στην αμαρτία ώστε ασκούσε την πορνεία όχι τόσο για τα χρήματα όσο
για ηδονιστική απόλαυση. Σε τέτοια ηθική κατάπτωση είχε περιέλθει!
Αναζητούσε συνεχώς πορνικούς πελάτες στα
μεγάλα λιμάνια και στις πολυπληθείς πόλεις. Κάποτε πληροφορήθηκε ότι στα
Ιεροσόλυμα συγκεντρωνόταν πολύς κόσμος. Σκέφθηκε πως αν πήγαινε εκεί θα έβρισκε
πολλούς πελάτες. Έτσι αποφάσισε να ταξιδέψει στην Παλαιστίνη. Έφθασε στα
Ιεροσόλυμα και οδηγήθηκε στον πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Επιχείρησε να
εισέλθει στον ιερό αυτό χώρο, μήπως και έβρισκε εκεί εραστές. Μέχρι εκεί είχε
φθάσει ο πορνικός της παραλογισμός! Όμως μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να
εισέλθει στο Ναό. Όσο και αν προσπαθούσε δεν μπορούσε να μπει. Τέσσερις φορές
απωθήθηκε μυστηριωδώς. Πρώτη φορά στη ζωή της προβληματίσθηκε. Κατάλαβε πως
αυτό που επιχειρούσε ήταν φρικτή ιεροσυλία και ανείπωτη ασέβεια. Τότε άρχισε να
μετανοεί για τις πράξεις της. Πλέον ήθελε να εισέλθει στο Ναό, όχι για να βρει
εραστές, αλλά για να συναντήσει τον Νυμφίο της ταλαίπωρης και βασανισμένης
ψυχής της, τον Σωτήρα Χριστό.
Η Οσία Μαρία, μετά από αυτό το γεγονός,
παρακάλεσε τον Χριστό να παραμερίσει το αόρατο εμπόδιο, προκειμένου να μπει στο
Ναό και να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο Του. Έτσι και έγινε. Ο Θεός της
επέτρεψε να μπει και να προσκυνήσει. Αυτή ήταν μια αφετηρία για τη ζωή της.
Έφυγε αμέσως για την έρημο της Ιουδαίας. Πέταξε τα προκλητικά πολυτελή ενδύματά
της και ντύθηκε τραχύ ασκητικό σάκο. Απαρνήθηκε τις απολαύσεις της ζωής και
ακολούθησε το βίο της άσκησης. Κατόρθωσε να ανέλθει σε μεγάλα ύψη αρετής. Το
πρώην αμαρτωλό σώμα της έγινε πλέον κατοικητήριο του Θεού. Τι μπορεί να κάνει η
αληθινή μετάνοια! Η Οσία Μαρία έζησε στην έρημο για 47 ολόκληρα χρόνια. Εκεί
κοπίασε πολύ για να μπορέσει να αποτινάξει από πάνω της τον παλαιό εαυτό της
που την βασάνιζε. Δεν είναι εύκολο κάποιος να αλλάξει τόσο ριζικά τον τρόπο που
ζει. Και όμως η Οσία Μαρία τα κατάφερε!
Ο διάβολος μεταχειρίζεται πολλούς τρόπους
να παρασύρει και να κρατήσει τους αμαρτωλούς στην αμαρτία. Ο πιο ύπουλος τρόπος
είναι η μη συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας. Ο πονηρός προκαλεί πνευματική
αφασία στον αμαρτωλό, ώστε να μην έχει τη συναίσθηση της αμαρτίας και κατά
συνέπεια να μην αισθάνεται την ανάγκη της μετανοίας. Ο διάβολος προσπαθεί να
ρίξει τον αμαρτωλό και στην απογοήτευση και του παρουσιάζει την αμαρτία του
τόσο μεγάλη που να μην παίρνει μετάνοια. Η μετάνοια αποτελεί κορυφαίο κεφάλαιο
της Χριστιανικής μας πίστης, διότι μέσα στην Εκκλησία έχει τη δυνατότητα ο
πιστός να μετανοήσει και να επανέλθει στην «κατά φύσιν» ζωή του. Η μετάνοια
μεταμορφώνει οντολογικά τον άνθρωπο σε νέα ύπαρξη. Πολλά είναι τα παραδείγματα
από την ιστορία της Εκκλησίας μας όπου άνθρωποι απόλυτα αμαρτωλοί, μεταβλήθηκαν
σε χαρισματικές και άγιες προσωπικότητες.
Η αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο είναι
να οδηγεί τους ανθρώπους στη μετάνοια. Αποστολή της Εκκλησίας είναι να
ανασέρνει από την αμαρτία πεσόντα ανθρώπινα πρόσωπα, να τα καθαρίζει από τους
ψυχοσωματικούς τους ρίπους και να τα καθιστά φωτεινές προσωπικότητες, αντάξιες
της αξίας τους ως εικόνες του Θεού! Αυτό είναι το άφθαστο μεγαλείο της
ειλικρινούς μετανοίας. Αυτή είναι η αήττητη δύναμη, η οποία απορρέει από την
προσωπική συντριβή και τη μεταστροφή και η οποία εξυψώνει τον άνθρωπο στη
σφαίρα της θέωσης. Κύριο έργο της Εκκλησίας δεν πρέπει να είναι τα συσσίτια.
Αυτό το έργο υποτίθεται ότι πρέπει να το κάνει η Πολιτεία. Άλλο αν η Πολιτεία
ασχολείται με αλλότρια πράγματα… Κύριο έργο της Εκκλησίας είναι να μεταμορφώνει
τους ανθρώπους σε αγιασμένες προσωπικότητες και αυτό γίνεται μέσα από τα ιερά
Μυστήριά της.
Αγαπητοί μου φίλοι, πρέπει να
συνειδητοποιήσουμε πως οι κρουνοί του θείου ελέους και της φιλανθρωπίας είναι
ακένωτοι. Φθάνει να πάρουμε τη μεγάλη και συνάμα σωτήρια απόφαση να ξεφύγουμε
από τα δεσμά της αμαρτίας. Από εμάς εξαρτάται. Ο ένας από τους δύο ληστές
μετανόησε πάνω στον σταυρό και έγινε ο πρώτος ένοικος του Παραδείσου. Η Οσία
Μαρία η Αιγυπτία, που εορτάζουμε σήμερα, είναι ζωντανό παράδειγμα ειλικρινούς
μετανοίας, η οποία δείχνει το δρόμο της μεταμέλειας σε κάθε πιστό. Αποδεικνύει
περίτρανα πως ο κάθε άνθρωπος, όσο αμαρτωλός και αν είναι, είναι καλεσμένος για
σωτηρία, φθάνει να μετανοήσει ειλικρινά και να εξαγορεύσει όλες τις αμαρτίες
του στο Μυστήριο της Εξομολόγησης. Αυτό είναι το μεγαλείο και η ειδοποιός
διαφορά του Χριστιανισμού από τα άλλα θρησκεύματα. Γι’ αυτό και η σεπτή μορφή
της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας προβάλλεται και τιμάται αυτή την κατ’ εξοχήν
περίοδο της μετανοίας από την Εκκλησία μας.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
